W zależności od formy prawnej fundusz zbywa jednostki uczestnictwa lub emituje certyfikaty inwestycyjne. Lokaty funduszu mogą obejmować instrumenty finansowe oraz inne prawa majątkowe. Fundusz inwestycyjny jest tworzony przez Towarzystwo Funduszy Inwestycyjnych, które jest jego organem, zarządza nim i reprezentuje w stosunkach z osobami Publiczny fundusz inwestycyjny zamknięty to fundusz, którego certyfikaty inwestycyjne dopuszczono do obrotu na rynku regulowanym, wprowadzono do alternatywnego systemu obrotu lub nabyto w drodze oferty publicznej. Definicja funduszu publicznego znajduje się w ustawie z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu 157 skutki naruszenia przez fundusz inwestycyjny zamknięty ograniczeń w zakresie limitów inwestycyjnych ust. 3 wynosi 36 miesięcy. 3. W przypadku, gdy do określonego w statucie funduszu aktywów niepublicznych dnia rozpoczęcia likwidacji funduszu pozostało nie więcej niż 36 miesięcy, do lokat funduszu art. Jeśli inwestujesz za pośrednictwem funduszu, podatek Belki w Twoim imieniu rozliczy właśnie ta instytucja. W praktyce oznacza to, że płatnikiem podatku jest w tej sytuacji fundusz inwestycyjny, ale wyliczany on jest na podstawie Twojego zysku i wypłacany z Twoich pieniędzy. Trzeba jednak pamiętać, że zobowiązanie podatkowe certyfikat inwestycyjny. Papier wartościowy emitowany przez fundusz inwestycyjny zamknięty. Reprezentuje prawa majątkowe uczestnika określone w statucie i ustawie. Może być przedmiotem obrotu na giełdzie. Wróć na listę podstawowych pojęć. Nazwa pochodzi od angielskiego wyrażenia „hedge fund”. Termin ten określa fundusz hedgingowy. Jego definicja wskazuje, że jest to fundusz niepodlegający odgórnym regulacjom np. ze strony Komisji Nadzoru Finansowego. Jego cechą charakterystyczną jest to, że powierzając mu własne środki finansowe, podejmuje się wysokie ryzyko. Grube ryby, rekiny biznesu i tytani inwestowania – do niedawna tylko oni mogli pomnażać kapitał na całym świecie. Dzisiaj – dzięki funduszom inwestycyjnym – Agio Wierzytelności Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty - Inwestycje - TFI, Fundusze inwestycyjne w Money.pl Podatek. Zarówno oszczędzanie poprzez lokatę, jak i fundusz inwestycyjny, wiąże się z koniecznością zapłacenia podatku od zysków kapitałowych w wysokości 19%. Różnica polega na tym, iż w przypadku lokaty pobierany jest po każdej kapitalizacji odsetek, natomiast w funduszu inwestycyjnym podatek płacimy dopiero po wycofaniu Fundusz inwestycyjny zamknięty charakteryzuje się m.in. tym, że nie w każdym momencie można wypłacić przekazane środki pieniężne. Z kolei w przypadku funduszu inwestycyjnego otwartego wystarczy złożyć stosowną dyspozycję umorzenia i pieniądze zostaną wypłacone w stosunkowo szybkim czasie bez ryzyka utraty wypracowanych odsetek. zDsq. Fundusze inwestycyjne dzielimy na: fundusze inwestycyjne otwarte (FIO) oraz alternatywne fundusze inwestycyjne (AFI), które dalej dzielimy na specjalistyczne fundusze inwestycyjne otwarte (SFIO) i fundusze inwestycyjne zamknięte (FIZ). Poniżej prezentujemy ich fundusz inwestycyjny (FIZ) – zasady działaniaFundusze inwestycyjne zamknięte emitują certyfikaty inwestycyjne. Są to papiery wartościowe, które reprezentują jednakowe prawa majątkowe dla uczestników funduszu. Certyfikaty można kupić albo w publicznej subskrypcji, albo po wprowadzeniu ich do obrotu publicznego. Liczba certyfikatów inwestycyjnych jest stała, określona w kolejnych emisjach. Fundusze inwestycyjne zamknięte dzielimy na: fundusze inwestycyjne zamknięte publiczne, które dedykowane są nieograniczonej liczbie inwestorów. W ich ramach istnieje możliwość dopuszczenia certyfikatów do obrotu na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie Istnieje tutaj obowiązek zatwierdzania prospektu emisyjnego przez Komisję Nadzoru Finansowego. fundusze inwestycyjne zamknięte niepubliczne, które kierowane maksymalnie do 99 inwestorów. Jednorazowy zapis na certyfikaty nie może być mniejszy niż równowartość w złotych 40 000 euro. Ze względu na wyższy oczekiwany zwrot z inwestycji FIZ będą preferowały osoby o większej skłonności do ryzyka. Ponadto osoby te będą zainteresowane raczej funduszami akcyjnymi lub funduszami fundusze inwestycyjne – specyfikaFundusze inwestycyjne otwarte (FIO) są najpopularniejszą formą funduszy na naszym rynku. Kierowane są właściwie do każdego inwestora. Zgodnie z art. 82 ustawy o funduszach inwestycyjnych fundusz otwarty zbywa jednostki uczestnictwa i dokonuje ich odkupienia na żądanie uczestnika funduszu. Z chwilą odkupienia jednostki uczestnictwa są umarzane z mocy prawa. Wpłacając pieniądze do tego rodzaju funduszu, inwestor dostaje w zamian tytuł uczestnictwa zwany jednostką uczestnictwa. Uczestnikiem funduszu otwartego może zostać praktycznie otwartymi będą w większym stopniu zainteresowane osoby o dużej awersji do ryzyka - ze względu na niskie ryzyko oraz możliwość wypłaty zainwestowanych środków w dowolnym terminie. Osoby te będą również preferowały fundusze pieniężne, lub fundusze obligacji, a ewentualne inwestycje zagraniczne będą obejmowały kraje o ugruntowanej pozycji gospodarczej. Fundusze te powinny zainteresować inwestorów: w wieku przedemerytalnym i emerytalnym oraz posiadających niskie lub zerowe doświadczenie fundusze inwestycyjne otwarte (SFIO) są specyficznym rodzajem funduszu otwartego. Statut funduszu ściśle określa kto może być jego uczestnikiem oraz dodatkowe warunki, na jakich uczestnik może żądać odkupienia jednostek jakość naszego artykułu:Twoja opinia pozwala nam tworzyć lepsze treści. Doradztwo prawne Działalność funduszy inwestycyjnych reguluje szczegółowo ustawa o funduszach inwestycyjnych z dnia 27 maja 2004 r. Fundusz inwestycyjny jest osobą prawną, nadzorowaną przez Komisję Nadzoru Finansowego, której wyłącznym przedmiotem działalności jest lokowanie środków pieniężnych zebranych w drodze publicznego – a w przypadkach określonych w ustawie również niepublicznego – proponowania nabycia jednostek uczestnictwa albo certyfikatów inwestycyjnych, w określone w ustawie papiery wartościowe, instrumenty rynku pieniężnego i inne prawa majątkowe. Organami funduszu inwestycyjnego są: towarzystwo funduszy inwestycyjnych (TFI), rada inwestorów lub zgromadzenie inwestorów. Głównymi kryteriami podziału funduszy inwestycyjnych jest ich forma prawna i polityka inwestycyjna. Podział funduszy pod względem prawnym określono w ustawie o funduszach inwestycyjnych na trzy podstawowe typy: Fundusze inwestycyjne otwarte (FIO) – są to fundusze inwestycyjne charakteryzujące się brakiem ograniczeń co do możliwości przystąpienia oraz rezygnacji z uczestnictwa (a w konsekwencji ciągle zmieniającą się liczbą uczestników i tytułów uczestnictwa), zbywający jednostki uczestnictwa; Specjalistyczne fundusze inwestycyjne otwarte (SFIO) – statut specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego może także określać warunki, w jakich uczestnik może żądać odkupienia jednostki uczestnictwa przez fundusz, w tym w szczególności termin, w którym uczestnik powinien zgłosić zamiar żądania odkupienia jednostki uczestnictwa lub termin, w którym nastąpi wypłata kwoty z tytułu odkupienia tych jednostek; Fundusze inwestycyjne zamknięte (FIZ) – są to fundusze inwestycyjne charakteryzujące się ograniczonym dostępem inwestorów (możliwość przystąpienia istnieje wyłącznie w okresie subskrypcji tytułów uczestnictwa) oraz ograniczoną możliwością „wyjścia”, emitujący certyfikaty inwestycyjne. Pod względem polityki inwestycyjnej fundusze dzielą się na: Fundusze zrównoważone – ich celem jest zachowanie kapitału. Inwestują w akcje i obligacje. W strukturze portfela, w większości z nich, dominuje następująca proporcja – 60% akcji i 40% obligacji. Są to fundusze stabilniejsze, wahania ich wartości są mniejsze od zmian indeksów giełdowych. W czasie hossy pozostają na ogół w tyle za rynkiem, ale osiągają lepsze wyniki w czasie bessy; Fundusze stabilnego wzrostu – jest to rodzaj funduszy inwestycyjnych, w których główną częścią portfela inwestycyjnego są bezpieczne instrumenty finansowe, zazwyczaj skarbowe papiery dłużne; Fundusze agresywne – są to najbardziej ryzykowne spośród wszystkich funduszy akcji. Ich celem jest maksymalny przyrost wartości kapitału, dający przy tym niewielki dochód bieżący. Na ogół lokują one swoje środki w akcje nowych spółek i istniejących już spółek wzrostowych. Mogą również inwestować, niezależnie od ich kapitalizacji, w spółki lub branże znajdujące się akurat w niełasce rynku, licząc na potencjał zysków zawartych w niedowartościowanych lub zapomnianych akcjach. Inne tego rodzaju fundusze inwestują we wszystkie spółki ujawniające silny potencjał zysków; Fundusze akcji – fundusze te co najmniej 60% powierzonych im środków inwestują w akcje spółek, notowanych na giełdzie. Wysokie ryzyko, związane z inwestowaniem w taki fundusz, wynika z tego, że ceny akcji zmieniają się codziennie, a skala tych zmian może być bardzo duża. Może ona osiągnąć nawet kilkadziesiąt lub więcej procent w ciągu tygodnia. Jednostki takiego funduszu powinno się trzymać stosunkowo długo, najlepiej kilka lat; Fundusze rynku pieniężnego – Inwestują one w krótkoterminowe instrumenty rynku pieniężnego, czyli w bony skarbowe, certyfikaty depozytowe, bony komercyjne itp. W tych funduszach nie ma wahań cen, ale uzyskiwany w nich dochód jest niższy. Najbezpieczniejsze z tych funduszy inwestują w bony skarbowe, średniookresowe obligacje rządowe oraz skrypty dłużne agencji rządowych; Fundusze papierów dłużnych – znane również jako fundusze obligacji, to jeden z rodzajów inwestowania w fundusze. Środki przeznaczone na ten fundusz, lokowane są najczęściej w obligacjach Skarbu Państwa o dłuższym terminie wykupu, obligacjach komunalnych, a także w instrumenty rynku pieniężnego. Fundusze papierów dłużnych należą do funduszy o niskim poziomie ryzyka. Są one dobrym rozwiązaniem dla wszystkich tych, którzy nie lubią podejmować dużego ryzyka. Fundusze papierów dłużnych to wyjątkowo stabilna inwestycja; Fundusze nieruchomości – rodzaj funduszy branżowych lokujących swoje kapitały w duże obiekty o charakterze komercyjnym, najczęściej są to hotele, biurowce, centra handlowe. Ze względu na długi horyzont inwestycyjny w branży nieruchomości, fundusze te występują najczęściej jako fundusze zamknięte; Fundusze surowcowe – są to wyspecjalizowane fundusze inwestujące w wybrane branże przemysłowe. Inwestowanie w te fundusze jest obarczone wysokim ryzykiem, ponieważ brak w nich dywersyfikacji. Jeśli koniunktura na daną branżę jest dobra, można osiągnąć znaczące zyski. Jednak w przeciwnym wypadku straty dla inwestora mogą okazać się dotkliwe. Funkcjonowanie funduszyinwestycyjnych zamkniętych Funduszem inwestycyjnym zamkniętym (dalej także „fundusz” lub „FIZ”) zarządza towarzystwo funduszy inwestycyjnych, które jest spółką akcyjną posiadającą specjalne zezwolenie Komisji Nadzoru Finansowego na zarządzanie funduszami. Jednocześnie towarzystwo jest organem funduszu inwestycyjnego, który właśnie formalnie zarządza funduszem i reprezentuje fundusz w stosunkach z osobami trzecimi (przy tym fundusz nie jest podmiotem zależnym od takiego towarzystwa). W praktyce, zezwoleniem KNF na prowadzenie działalności w formie towarzystwa legitymuje około pięćdziesiąt podmiotów. Choć aktywa funduszu znajdują się pod administracją towarzystwa funduszy inwestycyjnych oraz banku-depozytariusza, to nie można z nich egzekwować zobowiązań towarzystwa ani banku. W wypadku upadłości banku bądź towarzystwa nie wchodzą one w skład masy upadłości. Z drugiej strony, sam inwestor nie odpowiada za zobowiązania funduszu, który kontroluje. Inwestor kontroluje „swój" fundusz za pomocą Zgromadzenia Inwestorów, które pełni rolę zbliżoną do zgromadzenia wspólników w spółkach kapitałowych. Dodatkowo możliwe jest także powołanie Rady Inwestorów, której rola jest zbliżona do rady nadzorczej w spółkach prawa handlowego. Do zarządzania certyfikatami inwestycyjnymi klient może powołać fundację prywatną bądź trust, bądź też wnieść je do polisy inwestycyjnej, co zwiększa poziom poufności i może ułatwić zarządzanie majątkiem wielopokoleniowej rodziny. Fundusze inwestycyjne zamknięteniepubliczne a publiczne Fundusze inwestycyjne zamknięte publiczne są dopuszczone do publicznego obrotu. W jednej emisji można skierować ofertę nabycia certyfikatów do nieoznaczonej liczby adresatów. Dodatkowo, poza zleceniem umorzenia certyfikatów lub zawarciem umowy cywilnoprawnej kupna-sprzedaży, istnieje możliwość ich zbycia przez giełdę. Fundusze inwestycyjne zamknięte niepubliczne są dla odmiany przeznaczone dla ograniczonej grupy inwestorów prywatnych lub instytucjonalnych – w jednej emisji certyfikatów ich liczba nie może przekroczyć 149. Ustawodawca zabezpieczył też możliwość ich nabywania przez klientów detalicznych poprzez ustawienie poprzeczki w wysokości 40 000 € minimalnej wielkości zapisu. Oferty są więc skierowane tylko do zamożnych osób lub instytucji. Inwestycje Fundusz inwestycyjny prowadzi działalność ze szczególnym uwzględnieniem interesu uczestników, przestrzegając zasad ograniczania ryzyka inwestycyjnego. Jednocześnie, uczestnicy funduszu nie odpowiadają za jego zobowiązania. Fundusz może wykupować certyfikaty inwestycyjne, które wyemitował, jeżeli statut funduszu tak stanowi. Cena wykupu certyfikatu inwestycyjnego jest równa wartości aktywów netto funduszu, przypadającej na certyfikat inwestycyjny, według wyceny aktywów z dnia wykupu. Z chwilą wykupienia przez fundusz, certyfikaty inwestycyjne są umarzane z mocy prawa. Zmiany w prawie podatkowym a FIZ Jednym z rodzajów funduszy, który był często wykorzystywany w praktyce przez inwestorów w celu stworzenia struktury korzystnej podatkowo w ramach prowadzonej działalności gospodarczej i dokonywanych inwestycji był właśnie fundusz inwestycyjny zamknięty. Wyłącznym przedmiotem działalności takich funduszy było i jest lokowanie zebranych środków w określone w ustawie papiery wartościowe, instrumenty rynku pieniężnego lub inne prawa majątkowe. W przypadku „rodzinnych” funduszy środki lokowane były głównie w akcje w spółkach komandytowo-akcyjnych lub akcyjnych oraz udziały w spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością, które to spółki najczęściej należały do właścicieli FIZ-u, którzy za ich pomocą prowadzili działalność gospodarczą. Powyższe wynikało głównie z korzyści podatkowych związanych z wykorzystaniem funduszy inwestycyjnych zamkniętych, które do 1 stycznia 2017 roku nie podlegały opodatkowaniu na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W związku z nowelizacją ustawy o CIT, od 1 stycznia 2017 roku zmienił się art. 6 ust. 1 pkt 10 przedmiotowej ustawy i od tego czasu spod CIT-u zwolnione są już wyłącznie fundusze inwestycyjne otwarte oraz specjalistyczne fundusze inwestycyjne otwarte, utworzone na podstawie ustawy o funduszach inwestycyjnych, z wyłączeniem specjalistycznych funduszy inwestycyjnych otwartych stosujących zasady i ograniczenia inwestycyjne określone dla funduszy inwestycyjnych zamkniętych. Biorąc pod uwagę powyższą okoliczność, jak i fakt, iż już wcześniej opodatkowano podatkiem dochodowym od osób prawnych spółki komandytowo-akcyjne – często wykorzystywane do optymalizacji podatkowej konstrukcji z udziałem FIZ-u – całościowy model optymalizacji stracił całkowicie na atrakcyjności. W aktualnym stanie rzeczy zatem do analizy i rozważenia zostaje zagadnienie, jak wyjść z funduszu inwestycyjnego zamkniętego, aby nie stracić zbyt wielu środków w związku z takim obciążeniem podatkowym FIZ-ów oraz aby optymalnie przetransferować działalność gospodarczą prowadzoną w spółkach „podpiętych” pod fundusz. Nasze usługi Kancelaria Prawna Skarbiec świadczy pomoc prawną i doradztwo w zakresie „wyjścia” z formuły funduszu inwestycyjnego zamkniętego wykorzystywanego do trzymania majątku lub optymalizacji prowadzonej działalności gospodarczej. Zgodnie z wprowadzonymi od 1 stycznia 2019 r. przepisami art. 119a par. 1 Ordynacji podatkowej, czynność nie skutkuje osiągnięciem korzyści podatkowej, jeżeli osiągnięcie tej korzyści, sprzecznej w danych okolicznościach z przedmiotem lub celem ustawy podatkowej lub jej przepisu, było głównym lub jednym z głównych celów jej dokonania, a sposób działania był sztuczny. Dostępne rozwiązania prawne należy zatem każdorazowo dostosowywać do indywidualnych potrzeb biznesowych, tak aby nie narazić się na zarzut działania sztucznego, sprzecznego w danych okolicznościach z przedmiotem i celem przepisu ustawy podatkowej. Dokładne znaczenie tych wskazań normatywnych warto w każdym wypadku skonsultować z radcą prawnym, adwokatem bądź doradcą podatkowym. SPORY Z FISKUSEM PRAWO KARNE SKARBOWE I GOSPODARCZE ZWROT VAT KRYPTOWALUTY Otrzymałeś pozew od funduszu sekurytyzacyjnego i nie wiesz co z nim zrobić? Przecież nie zawierałeś umowy z żadnym funduszem – zignorować? Odpowiedzieć? Co powinno znaleźć się w odpowiedzi na pozew od funduszu? W poniższym artykule przedstawimy kilka najczęściej występujących możliwych zarzutów, które można wykorzystać w odpowiedzi na pozew otrzymany od funduszu sekurytyzacyjnego. Na końcu znajdziesz także propozycję pomocy ze strony naszej kancelarii. O funduszach sekurytyzacyjnych – czym są fundusze sekurytyzacyjne? Dlaczego nie należy ignorować pozwu otrzymanego od funduszu sekurytyzacyjnego? Fundusze sekurytyzacyjne to podmioty, których działalność opiera się przede wszystkim na skupowaniu wierzytelności od innych podmiotów jak na przykład banki, operatorzy telefonii komórkowych, dystrybutorzy energii. Przykładowe fundusze sekurytyzacyjne, to: S-Collect Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny, Investment I Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty oraz Intrum Justitia Debt Fund 1 Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny. Podczas zakupu następuje tzw. cesja wierzytelności, na mocy której wierzytelność przechodzi od wierzyciela pierwotnego na rzecz funduszu sekurytyzacyjnego. Dzięki cesji fundusze sekurytyzacyjne mają prawo samodzielnie dochodzić wierzytelności od dłużników, mimo, że same nie zawierały umowy z dłużnikiem. Dlatego też pozwu otrzymanego od funduszu sekurytyzacyjnego nie należy ignorować, gdyż brak odpowiedzi jest dla sądu najczęściej równoznaczny z przyznaniem twierdzeń zawartych w pozwie. W następstwie czego sąd najprawdopodobniej wyda wyrok wyłącznie w oparciu o pozew. Zatem pozwany nie odpowiadając na pozew pozbawia się możliwości obrony. Co powinna zawierać odpowiedź na pozew od funduszu sekurytyzacyjnego i w jakim terminie ją wnieść? Odpowiedź na pozew należy złożyć do sądu z którego otrzymaliśmy pozew. W piśmie dołączonym do pozwu sąd może nas zobowiązać do złożenia odpowiedzi w terminie 2 tygodni. W odpowiedzi na pozew należy podać w szczególności: nasze dane – imię nazwisko, adres oraz adres do doręczeń (jeżeli jest inny niż adres zamieszkania), sygnaturę akt podaną w piśmie otrzymanym z sądu – podanie sygnatury jest bardzo ważne, gdyż na podstawie sygnatury możliwa jest identyfikacja naszego pisma w sądzie oraz nasze twierdzenia i zarzuty. Twierdzenia i zarzuty w sprawach tego typu mogą być różne i należy podejść do nich indywidualnie. Niemniej możemy zaliczyć do nich następujące przykładowe zarzuty: Brak wierzytelności – ma miejsce wówczas, gdy wierzytelność została już spłacona przez dłużnika lub nigdy nie istniała np. dłużnik nigdy nie zawierał umowy z wierzycielem pierwotnym. Przedawnienie roszczenia – kodeks cywilny przewiduje różne terminy przedawnienia roszczeń pieniężnych. Zasadniczo termin przedawnienia wynosi 3 oraz 10 lat. Termin 3 letni odnosi się świadczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. Zatem w przypadku, gdy wierzycielem pierwotnym jest podmiot, z którego działalnością zawodową wiąże się dochodzone roszczenie ulegnie ono przedawnieniu po upływie 3 lat. Należy w tym miejscu podkreślić, że termin przedawnienia może zostać przerwany przez niektóre czynności np. dochodzenie wierzytelności przed sądem, czy uznanie roszczenia przez dłużnika. Wobec powyższego nie zawsze wierzytelność istniejąca dłużej niż 3 lata będzie przedawniona. Niewykazanie roszczenia – wierzyciel dochodząc roszczenia przed sądem ma obowiązek udowodnienia istnienia oraz wysokości swojej wierzytelności. W tym celu powinien załączyć do pozwu odpowiednie dokumenty, z których będą wynikały istnienie roszczenia wierzyciela oraz dokonanie cesji pomiędzy wierzycielem pierwotnym a funduszem sekurytyzacyjnym. Nasze twierdzenia warto poprzeć odpowiedni dowodami – np. jeżeli podnosimy, że wierzytelność została już wcześniej spłacona, to warto to potwierdzić załączając do odpowiedzi na pozew np. potwierdzenie przelewu. Potrzebujesz pomocy? Skontaktuj się z nami Kancelaria Radcy Prawnego Dawid Bugajski zajmuje się profesjonalną i kompleksową obsługą prawną począwszy od wstępnej weryfikacji dokumentów, poprzez analizę prawną sprawy oraz reprezentacje przed sądami oraz innymi organami. W kancelarii świadczymy usługi weryfikacji podstaw wierzytelności funduszy sekurytyzacyjnych, przygotujemy również odpowiedź na pozew funduszu sekurytyzacyjnego, a także podejmiemy się reprezentacji pozwanego przed sądem czy komornikiem. Fundusze zamknięte, tak jak wszystkie inne produkty inwestycyjne, mają swoje wady i zalety. Warto je poznać przed podjęciem decyzji o zakupie certyfikatu. Fundusze inwestycyjne, w myśl ustawy o funduszach, dzielimy na:Reklama Fundusze inwestycyjne otwarte (FIO) Alternatywne fundusze inwestycyjne (AFI), które dalej dzielimy na specjalistyczne fundusze inwestycyjne otwarte (SFIO) i fundusze inwestycyjne zamknięte (FIZ). Każdy z wymienionych rodzajów funduszy inwestycyjnych charakteryzuje się nieco inną konstrukcją prawną oraz możliwościami w kontakcie! Prosto na Twojego maila będziemy wysyłać skrót najważniejszych informacji ze świata finansów, powiadomienia o nowościach rynkowych, najnowsze oceny i raporty oraz codzienne notowania wybranych przez Ciebie funduszy inwestycyjnych. Tytuły uczestnictwa W przypadku funduszy otwartych nie ma ograniczeń związanych z przystąpieniem czy wyjściem z inwestycji. Na nasze żądanie fundusz ma obowiązek sprzedać i odkupić od nas jednostki uczestnictwa. Wzamian za wpłaty do funduszu otrzymujemy jednostka uczestnictwa. W odróżnieniu od akcji jednostki uczestnictwa są podzielne (możemy kupić niecałkowitą liczbę jednostek). To wygodne, gdy chcemy poświęcić na inwestycję konkretną kwotę – np. dokładnie100 zł. W przeciwieństwie do funduszy otwartych aktywa funduszu zamkniętego (FIZ) nie są podzielone na jednostki, ale certyfikaty inwestycyjne. Są one papierami wartościowymi. Certyfikaty są niepodzielne i mogą być przedmiotem wtórnego obrotu. Fundusze emitują je w ilościach określonych każdorazowo warunkami emisji, przez co liczba uczestników mogących przystąpić do funduszu jest ograniczona. Można je nabyć w okresach emisji, a sprzedać tylko w z góry ustalonych okresach wykupu. Wyceny certyfikatów są publikowane regularnie, ale z reguły w większych o odstępach czasu, niż ma to miejsce w przypadku funduszy otwartych. Wiele z nich publikuje wyceny raz w miesiącu lub rzadziej – raz na kwartał. Podobnie jest z zakupami i sprzedażą certyfikatów. Można je nabyć w okresach emisji, a sprzedać tylko w z góry ustalonych okresach wykupu. Stanowi to pewne utrudnienie z punktu widzenia klientów. W przypadku rozwiązań otwartych wejście i wyjście z inwestycji jest możliwe w każdym momencie, natomiast w FIZ-ach najczęściej wiąże się więc czekaniem (nawet kilkumiesięcznym). Certyfikaty funduszy zamkniętych (w odróżnieniu od jednostek funduszy otwartych) mogą być notowane na giełdzie, co zwiększa elastyczność w zakresie handlu. Oznacza możliwość obrotu certyfikatami również poza okresami wyznaczonymi przez TFI. Warto jednak podkreślić, że płynność w tym wypadku jest dość niska, a ich wartość może różnić się od tej podawanej przy wycenach. Kogo stać na inwestycje w FIZ? Kolejną różnicą pomiędzy funduszem otwartym a zamkniętym jest minimalna kwota, jaką potrzebujemy aby rozpocząć inwestycje. W przypadku funduszy aktywów niepublicznych z reguły wynosi ona równowartość 40 tys. EUR. Rzadko kiedy mamy do czynienia z funduszami zamkniętymi, w których możemy ulokować mniej niż 10 tys. zł. Z zupełnie inną sytuacją mamy do czynienia w funduszach otwartych i specjalistycznych otwartych. W przypadku większości z nich możemy rozpocząć inwestycję już od kwoty 1 tys. zł lub nawet niższej. Większe możliwości inwestycyjne Fundusze zamknięte oferują większą elastyczność w budowie portfela i szersze możliwości inwestycyjne. Ich aktywa mogą być lokowane np. w udziałach spółek z ograniczoną odpowiedzialnością, wierzytelnościach, czy nieruchomościach. Dodatkowo w funduszach zamkniętych obowiązują mniejsze ograniczenia dotyczące limitów inwestycyjnych niż w funduszach otwartych. Z jednej strony tworzy to większe możliwości do generowania zysku, z drugiej – oznacza większe ryzyko inwestycyjne. Konstrukcja FIZ-ów umożliwia też wykorzystywanie nietypowych narzędzi do generowania wyniku – jak np. techniki arbitrażowe, gra na krótko, strategie opcyjnie czy też algorytmiczne. To właśnie elastyczność w konstrukcji portfela sprawia, że wiele z działających na rynku funduszy zamkniętych realizuje strategię absolutnej stopy zwrotu. Ostatnie nowości pokazały jednak, że wśród debiutantów pojawiają się także bardziej klasyczne strategie – akcyjne i dłużne. Udział funduszy w aktywach tych segmentów wynosi już blisko 10%. Stabilny kurs na zysk? Z punktu widzenia TFI i zarządzającego dużą zaletą funduszy zamkniętych jest też stabilizacja aktywów, która pozwala zoptymalizować proces zarządzania. Wpłaty do tego typu rozwiązań wnoszone są podczas emisji certyfikatów, a wykupy tylko w ustalonych okresach (np. raz na kwartał). Dzięki temu zarządzający nie muszą borykać się z problemem nagłego odpływu środków. Z punktu widzenia TFI obecność FIZ-ów w portfelu produktowym działa stabilizująco na poziom aktywów. W przypadku funduszy otwartych nie ma ograniczeń związanych z przystąpieniem czy wyjściem z inwestycji. Na nasze żądanie fundusz ma obowiązek sprzedać i odkupić od nas jednostki uczestnictwa. FIO wyceniane są w praktyce w każdy dzień roboczy. Ponadto, mają dość surowe obostrzenia co do polityki inwestycyjnej – na przykład zarządzający nie może wszystkich środków zainwestować w jedną, czy nawet kilka spółek. W zamian za wpłaty do funduszu otrzymujemy jednostki uczestnictwa. W odróżnieniu od akcji jednostki uczestnictwa są podzielne (możemy kupić niecałkowitą liczbę jednostek). To wygodne, gdy chcemy poświęcić na inwestycję konkretną kwotę – np. równo 100 zł. W przeciwieństwie do funduszy otwartych tytułem uczestnictwa w funduszu zamkniętym są certyfikaty inwestycyjne będące papierami wartościowymi. Są one niepodzielne i mogą być przedmiotem wtórnego obrotu. Fundusze emitują je w ilościach określonych każdorazowo warunkami emisji, przez co liczba uczestników mogących przystąpić do funduszu jest ograniczona. Można je nabyć w okresach emisji, a sprzedać tylko w z góry ustalonych okresach wykupu.